Ανταλλάσσω τους δαίμονες μου
Με την εναρμόνιση
Με τη λειτουργικότητα και την ουσία
Τους κρύβω μέσα στη τσέπη μου
Και τους βγάζω
Έναν – έναν
Σαν θησαυρούς.
Τα πιο σκληρά πρόσωπα,
Τις πιο πονεμένες ώρες.
Έναν – έναν.
Ματωμένα χείλια
Σπασμένα μέλη
Δυο κουβέντες με γυρισμένη την πλάτη.
Την μέσα καρδιά
Όχι αυτή που ζωγραφίζεις στο χαρτί
Χαρτί είναι
Θα ζήσει περισσότερο
Από τη στιγμή μας,
Δεν το ξέρεις;
Photo by Ρανια Καρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου