Ελάτε αδέρφια δώστε τα χέρια
με μια ψυχή και με μια καρδιά
τα στήθη να φουσκώσει πλέρια
της Λαμπρής η σωτήρια χαρά.
Ανάστασης μέρα κοντοζυγώνει
Το ψάλλει στα κλαδιά τ' αηδόνι.
Το μαρτυρά και το απαλό αγέρι
που εύοσμους ανθούς χαϊδεύει.
Η σταυρική Του θυσία σωτηρία.
Και τον Άδη έκανε να νεκρωθεί
Ας γίνει της ψυχής μας ευκαιρία,
απ' τις μικρότητες να απαλλαγεί.
Σαν ολόλευκο κρίνο να λάμψει.
Της αγάπης να ανοίξει τα πανιά.
Το άδικο του κόσμου να κάμψει.
Φως να διαδεχθεί την καταχνιά.
Τα φύλλα της καρδιάς ουρανός,
πουλιά να φτερουγίζουν χαράς
και μέσα σε χαώδες αστροφώς,
οι ζωές μας να κυλούν στο φως.
Ο κόσμος μαγικά να γαληνέψει
κι αθώο αίμα να πάψει να κυλά.
Δίκιο επιτέλους να διαφεντέψει,
την υφήλιο που αναζητάει χαρά.
Της Ανάστασης η ψυχική χαρά,
σε γειρτούς ώμους φτερά βάζει.
Το πνεύμα μας ανυψώνει ψηλά,
στις καρδιές ανθρωπιά σταλάζει.
Παρασκευή Κηπουριδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου