Μου έπιασε κουβέντα η μοναξιά ,
με ρώτησε γιατί κάθομαι μόνη ,
για μια στιγμή δεν ήξερα ,
τι να της απαντήσω ,
για να μην στεναχωρηθεί. ...
Κι είπα απλά μου αρέσει ,
πόσο απείχε η αλήθεια ,
μέσα απ αυτές της δύο λέξεις...
Πως να της πεις της μοναξιάς ,
πως την αγάπησα γιατί,
δεν είχα άλλη επιλογή. ...
Δεν σε έχω δει να κλαις ,
τη δική μου αγάπη ,
όλοι με δάκρυα πληρώνουν ,
εσύ γιατί δεν κλαις ....
Προσπάθησα για μια ζωή ,
μπροστά σε άλλους να μην κλαίω ,
κι έχω συνηθίσει πια ,
και έφτιαξα και άλλοθι ,
πως τάχα , τα δάκρυα μου ,
τα έπνιγε η αξιοπρέπεια μου ,
λες και το απόσταγμα ψυχής ,
είχε μαζί του την ντροπή. ...
με ρώτησε γιατί κάθομαι μόνη ,
για μια στιγμή δεν ήξερα ,
τι να της απαντήσω ,
για να μην στεναχωρηθεί. ...
Κι είπα απλά μου αρέσει ,
πόσο απείχε η αλήθεια ,
μέσα απ αυτές της δύο λέξεις...
Πως να της πεις της μοναξιάς ,
πως την αγάπησα γιατί,
δεν είχα άλλη επιλογή. ...
Δεν σε έχω δει να κλαις ,
τη δική μου αγάπη ,
όλοι με δάκρυα πληρώνουν ,
εσύ γιατί δεν κλαις ....
Προσπάθησα για μια ζωή ,
μπροστά σε άλλους να μην κλαίω ,
κι έχω συνηθίσει πια ,
και έφτιαξα και άλλοθι ,
πως τάχα , τα δάκρυα μου ,
τα έπνιγε η αξιοπρέπεια μου ,
λες και το απόσταγμα ψυχής ,
είχε μαζί του την ντροπή. ...
Στγχαρητήρια!!! Εξαιρετικό ποίημα, με έντονο βιωματικό "χρώμα".
ΑπάντησηΔιαγραφή