Ήρθα Βροχή κι απόψε! Δυνατή!
Βρέχει πόνο η ψυχή σου.
Μέσα στην παγωνιά σου η φωνή σου ραγισμένη.
Σε σκοτώνει το κενό.
Ένα κενό που σε κυνηγάει τα βράδια σαν
δαίμονες.
Μούσκεψε το σ' αγαπώ και χάθηκε μαζί με τις
στάλες.
Γλίστρησε στη δίνη της καταιγίδας και χάθηκε,
μ' ένα βρεγμένο χαμόγελο που έσταζε λύπη.
Τα μάτια σου έτρεχαν τόσα γιατί,
που έγιναν χείμαρρος.....και πάλι ερημιά....
Κάτω από ένα ουρανό που έκλεγε ασταμάτητα.
Μην κλαις!
Μην πονάς ψυχή μου !
Ήρθα!
Ήρθα να πάρω τον πόνο σου.
Ήρθα να γεμίσω το κενό σου .
Πάρε την ανάσα μου!
Ζήσε!
Πάντα ήμουν εδώ!
Το ήξερες .
Δεν το ‘βλεπες;
.
Έλεγχος καταχώρησης!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή