Μου 'πες να βάζω ξύλα στη φωτιά μέχρι που να γυρίσεις. Κρυώνω είπες. Κι εγώ την τάιζα κλαριά κι ελπίδες ακόμη και σαν έπρεπε να σβήσει. Εκεί πεισμωμένη τάιζα και σαν με κοίταζαν απορημένοι έλεγα δουλειά σας εσείς έχω να ψήσω ερωτόψωμα. Γελούσαν πίσω απ' τη πλάτη μου. Λωλάθηκε ψιθύριζαν. Κι εγώ τάιζα κι έψηνα καφέ γλυκό . Κι έβαζα κάτι φιλιά σε πιατάκι του γλυκού να σε γλυκάνω για το καλωσόρισες. Ξοπίσω γελούσαν. Μα εγώ τάιζα τη φωτιά το λόγο μου κρατώντας. Σαν έσβησε λωλάθηκα πάψαν τα γέλια μονάχα εγώ γελούσα τώρα.
Μαρία Μηνά
Έλεγχος καταχώρησης!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή