Αίθριος καιρός (του Δημήτρη Δημητριάδη)

Γενικά ο καιρός ποτέ δεν ήταν αίθριος
Στοιβάζονταν από νωρίς μέσα σε μια παράνοια
Κι ερχόσουν δίπλα μου θυμάμαι 
κάθε αρχή του μήνα έως τις
δεκαπέντε το πολύ 
Παράδοξο ας φαίνεται 
Τότε που το κρύο δυνάμωνε την αστάθεια του νου 
κι αδυνατούσε το μέλλον να προβλέψει 
Και πέρναγαν κάποια
ασήμαντα ίδια πουλιά απ' τα μισά του μήνα 
Όπως η καθημερινότητα
Και γίνονταν συνήθεια 
Μεθοδευμένη πάντοτε 
Και καθώς οι γραφές έπεφταν έξω 
Έγραφα 
Μόνον έγραφα 
Ώσπου τίποτα δεν έμεινε που 
δεν το διδάχτηκα
Πως μένουν τα πράγματα όπως είναι 
Ο,τι κι αν κάνεις 
Κάπως έτσι 
αναζητά η ψυχή το μέτρημα 
Να μάθει ως που πηγαίνει 
Δίχως να μιλά
Ζώντας σε καρμικά υπόγεια 
Τόσο φρόνημα 
Με όλα καλά να τα' χει

Δημήτρης Δημητριάδης