Στην κόρη μου (της Ειρήνης Ανδρέου)

 

Γλυκοχάραζε η αυγή

 σαν πρώτο- έκλαψες στη γη

 και ήταν μια μαγεία!

στο στήθος μου σ' ακούμπησα

 κι από αγάπη σκίρτησα

 πρωτόγνωρη και Θεία!

Το κλάμα σου έπαψε μεμιάς

 κι ήταν η πρώτη σου ματιά

 το πιο μεγάλο δώρο!

Δυό βελούδινα ματάκια

 και δυο μικρούλικα χεράκια

 πλημμύρισαν τον χώρο!

Στην αγκαλιά μου σε κράτησα

 και με το γάλα μου σ' ανάστησα

 γίναμε ένα, οι δυο καρδιές!

Μοναδική μου κόρη κι ακριβή

 χέρι με χέρι πάντα στη ζωή

 σε λύπες και χαρές!

Σε δυο λιμνούλες όλο μέλι

 βυθίστηκα σαν ήμουνα κουρέλι..

Δυο χεράκια λατρεμένα

 με τράβηξαν απ' τον γκρεμό

 και μ' έσωσαν απ' τον πνιγμό,

φορτώθηκα σε σένα!

Συγχώρα με που 'χω λυγίσει

 τους ρόλους άλλαξα, δεν είχα λύση

 δεν έζησα παλάτια.. .

Στ' αέρινο κορμάκι σου στηρίχθηκα

 απ' την αγάπη σου κρατήθηκα

 κι απ' τα γλυκά σου μάτια...

Κι' ίσως να μην σου στάθηκα 

 κάποιες στιγμές, ίσως να χάθηκα..

συγγνώμη σου ζητώ...

Όμως αν ήξερα, δεν θ' άφηνα 

 να πληγωθείς! Τα πάντα θα' δινα

 μωρό μου Σ' ΑΓΑΠΩ!

Ειρήνη Ανδρεου