Αναπνοή μου
βυθίστηκες στον πόνο αναστεναγμών
ανάδυσες κοχύλι διαλεχτό
άγγιξες κορμί εφηβικό
δονήθηκες σε γυναικείο οργασμό
ξοδεύτηκες σε αναζήτηση ψυχών
κυοφόρησες εξαίσιο γέλιο παιδικό
Αναπνοή μου
συγκινήθηκες στο κάλεσμα τραγουδιών
ταλαντεύτηκες ανάμεσα γης, ουρανού μέσα από το χορό
ταράχτηκες στα λάθη επιλογών
τρεμόπαιξες στις συγκινήσεις παθών
Αναπνοή μου
λαχάνιασες στην επιβίωση των καιρών
στέγνωσες απέναντι στο ζόρι των αδικιών
σκίρτησες στο φόβο των απωλειών
έσβησες τα κεριά των ενοχών
Αναπνοή μου
ποια να είναι η τελευταία σου μοναδική εκπνοή;
Η ύστατη εκτίναξη ζωής;
Σου εύχομαι μακάρια ευχή
«Ας έχεις δίπλα σου
στη σκοτεινή σου τη στιγμή,
το φως που θα απο/πνέει
μια άλλη αγαπημένη αναπνοή»
Από τον φίλο εικαστικό Sotirios Gardiakos, Έλληνα του εξωτερικού, η υπέροχη δημιουργία του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου