Έλεγες πάντα εγώ πατώ στα σταθερά
τα βήματά μου ένα προς ένα μετρημένα
κι αφού έχω μέτωπο και χέρια καθαρά
ποιος θα βρεθεί ποτέ κακό να πει για μένα;
Έλεγες, τρόπος θα βρεθεί να σηκωθώ
όσες φορές και να με ρίξει η μοίρα χάμω
γιατί στα μάτια την αλήθεια την κοιτώ
χωρίς να κρύβω το κεφάλι μου στην άμμο...
Πόσα δεν έλεγες προτού παραδεχτείς
πως ήταν λόγια του νερού, λόγια του αέρα
κι έφτασες όσα σιχαινόσουν να ανεχτείς
κι ας μην το πίστευες ποτέ, πως θα 'ρθει η μέρα.
δεν φταίω εγώ, είπες και ξέπλυνες καλά
τα χέρια σου μες του Πιλάτου τον νιπτήρα
χρεώνοντάς τα όλα στης νιότης τα μυαλά
στο ότι δεν είχε χτίσει ακόμη χαρακτήρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου