Είχα καρδιά γαρούφαλλο
έσταζε μόνο μέλι,
για 'σένα μόνο χτύπαγε
και φώναζε σε θέλει.
Τα μάτια μου τα άνοιγα
μόνο να σε κοιτάζω,
στον ύπνο μου τον βραδινό
εγώ να σε φωνάζω.
Σ' είχα εγώ κορώνα μου
αφέντη στη ζωή μου,
χατίρι δε σου χάλαγα
ήσουνα η ψυχή μου.
Μα φάνηκες αχάριστος
δε με γλυκοφιλούσες,
έσταζες δηλητήριο
και με ποδοπατούσες.
Με παρελθόν ασήκωτο
γυναίκες μύριες είχες,
πρόσθεσες κι εμένανε
στη συλλογή που είχες.
Σαν μέλισσες τις μάζευες
και περηφανευόσουν,
καρδούλες σε γεμίζανε
κι εσύ κοκκορευόσουν.
Χαράμι παν οι κόποι μου
κλεισμένη στη κουζίνα,
να μαγειρεύω φαγητα
ίσα με μια ντουζίνα.
Στην αγορά βγήκα λοιπόν
τα υλικά να φέρω,
για να μπορώ το μουσακά
καπέλο να σου φέρω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου