Άτιτλο (της Βασιλικής Σταθοπούλου)

Φυλακή δεν είναι τα κτίρια με τα κάγκελα παντού..

Χειρότερη φυλακή απ' το ίδιο σου το μυαλό δεν έχει..

Εκεί μέσα κρατάς σκέψεις , αναμνήσεις,όλα εκεί μέσα..

Και σε τρελαίνουν..

Κάθε βράδυ ειδικά που αρχίζει να πέφτει το βαθύ σκοτάδι γυρνάνε 

σαν φαντάσματα φυλακισμένα ..

Κι ακούς τις αλυσίδες να τρίζουν ..

Και να σερνονται..

Τι φυλακή αυτή του μυαλού...

Δεν πρόκειται να ελευθερωθεις ποτέ από αυτήν..

Ισόβια κάθειρξη η ποινή σου..

Το έγκλημα σου?

Απλά αγάπησες χωρίς να αγαπηθεις.. 

Βασιλική Σταθοπούλου