Δεν θέλω να σκοτωθούν τα ποιήματα μου
σε απαγγελίες /
Και
να ευδοκιμούν σε χέρια εραστών
και τυχαίων
Ούτε να σερβίρονται την ώρα του
δείπνου.
Τα πεζοδρόμια τους είναι άδεια
Η φωνή τους άλαλη
Όλα τελούν εν υπνώσει
Και ο κόσμος ιδέα δεν έχει αν η
ψυχή τους διαρκεί το πολύ
μια ώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου