Κάτι φταίει
οι πληγές ανοίγουν
σαν να ήταν χθές
τα ρούχα νοτισμένα
μυρίζουν σαπίλα
έρημες οι νύχτες
πίνουν σκοτάδια
μέρες χαοτικές
και ατελείωτη
η πίκρα στο στόμα
στο λαιμό ένας
καρφωμένος σωλήνας
καταπίνει αμάσητες φλέβες
εμμονικά μια φωνή
σπάει τα σπλάχνα
συχνά οι μορφές
αλλάζουν θέση
κάποτε κρύβονται
στους πίσω κήπους
ή ξεκινούν ταξίδι
και δεν γυρίζουν ποτέ
ίσως ακόμη
μπορεί και να σωθούν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου