Ο χρόνος μαργαριτάρια φωτίζει
μελωδία αγάπης και γαλήνης
με την ψυχή τ’ ανέμου σαλπίζει.
Το δέντρο των ευχών μου
έχει απλωμένες ρίζες αγάπης καλοσύνης!
Σε κάθε κλαδί του κρέμονται
στολίδια ψυχής, ανανεωμένες υποσχέσεις
και κοιμισμένες αμφιβολίες.
Βαραίνουν επιθυμίες…
Μπάλες με σφραγισμένες λύσεις
κι ουρανόθωρες εκπλήξεις…
Υψώνονται λύτρωσης ψευδαισθήσεις.
Άδεια όνειρα τρέφονται με τις ανάγκες
και τους φόβους μας.
Λάμπουν χρυσά άστρα απόστασης
του φτωχού κόσμου
φυσούν μακριά την απόγνωση.
Ακτινοβολούν νοσταλγία…
με πίκρες και χαρές,
θεία ελπίδα σταλάζει στη σκέψη
που αντέχει στο φως.
Ανάσες καλπάζουν κόντρα στους ανέμους,
ιδέες ανατροπών ανθίζουν
σε αγγέλων χέρια, φωτίζοντας τα σκότη.
Ω ποίηση μυσταγωγική
πίστης, υπομονής θαλερή φλέβα
τροφοδοτεί το αίμα,
δωρήτρια η αλήθεια του Χριστού
μες στην καρδιά μας μια ζεστή σπηλιά.
Κρατάμε το παιδί μέσα μας,
των καλύτερων ημερών αναμνήσεις
της πνευματικής μας υγείας οι φρουροί.
Είθε τ’ άστρα να γίνουν όνειρα
και τα όνειρα ζωή…!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου