Όμορφο τ' όνειρο που σ' αγάπησα
και κάθε νύχτα ανάμεσα στ' άστρα περπατάω.
Το σπίτι σου κοιτάω,
με τ' ακροδάχτυλα την στέγη του αγγίζω απαλά,
τόσο τρυφερά, μην ξυπνήσουν στο κόρφο σου
τ' ευαίσθητα πουλιά.
Κι ύστερα ξαπλώνω στη καμινάδα
τη φλούδα απ' το πορτοκάλι μυρίζω,
στο τραπέζι το γέλιο σου
την ώρα που ακόμη λίγο με θυμάσαι..
Εκεί είμαι λοιπόν κι ας μην το ξέρεις παιδί μου..
Κάθε νύχτα στο κατώφλι σου έρχομαι
το γάλα για τα *ζεμπράκια σου αφήνω,
τ' ανεμοσούρια στο δρομάκι της αυλής σκουπίζω.
Απ' το φουγάρο ρίχνω τ' άστρα που μάζεψα
ν' ανάψω το τζάκι σου.
* ζεμπράκια- πουλάκια που τους αρέσει να πετούν μέσα στο κλουβί τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου