Επιμελώς ταίριαξα τα ρούχα
στην ντουλάπα
τοποθέτησα στα ράφια
τους καιρούς
που πέρασα στην θάλασσα
στρίμωξα τα πένθιμα στο βάθος
να μην τα φτάνω
σκόρπισα ναφθαλίνες μικρά
λευκά συννεφάκια
ένα κεντημένο τραπεζομάντηλο
ξεδίπλωσε άθελα εμπρός μου
ρόδια αγγελικής ξεχύθηκαν
στα πόδια μου
φύλλα χρυσοκίτρινα
έθαβαν την άμμο
μια ρίζα έσπασε στα χείλη μου
έκλεισα τα μάτια
αγκάλιασα, μύρισα
τα κεντημένα της μαμάς
τις παλιές δαντέλες της γιαγιάς
μια ψύχρα φθινοπώρου
τρυπούσε τους ώμους
έσυρα την πόρτα δυνατά
πώς να πακετάρω στιγμές..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου