Πέλαγος βαθύ η αγάπη μου
Ατέλειωτη, ατέρμονη, πελώρια
Έβαψα την ψυχή μου θαλασσιά
Πρόβαρα απάνω της το "χώρια"
Πως να γιορτάσω μισή πανσέληνο
Πως να τελέψω πες μου τις θάλασσες?
Να εξαφανίσω τα άστρα, πως?
Πως να δεχθώ, που όλα τα χάλασες?
Κόκκινες, κατακόκκινες και άλικες
Στον αυλόγυρο του μικρού σπιτιού μας
Μες στον χειμώνα βγήκαν παπαρούνες
Στη μνήμη του τελευταίου φιλιού μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου