Ενός λεπτού σιγή
ίσα για να ακούσουμε το μέσα μας
να τιτιβίζει σαν τα τζιτζίκια
ενός ορφανού από φωνές ανθρώπινες, καλοκαιριού
δυνατά και καθάρια, ανερυθρίαστα
καθώς θα διαλαλεί τα θέλω αιώνων
που κρύφτηκαν σε φωνές του πρέπει των άλλων
Ενός λεπτού σιγή
τόσο όσο να αφουγκραστούμε
κραυγές που χάθηκαν χωρίς ηχώ
σε πέρατα μακρινά, αδιάβατα από ευαισθησίες
εκεί που τα άφησαν άνεμοι
την ώρα που γεννιόταν - ανεπιθύμητα νεογνά
καταδικασμένα σε αιώνιους Καιάδες
Ενός λεπτού σιγή
για εκείνους τους χαμένους ποιητές
που βιάστηκαν να αποκαλύψουν μυστικά
φτιαγμένα για όσους κατανόησαν
πως οι φερμένοι απ αλλού,
ποτέ δεν θα ταιριάξουν στο σύνολο μιας καθωσπρέπει μάζας
χωρίς να θυσιάσουν κάτι από όσα συνθέτουν το αλλιώτικο...
Γεωργία Κιτσουκη Βασιλειαδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου