Ένα ταξίδι στ' απέραντο
θα' θελα την ώρα του δειλινού
να αγκαλιαστούμε στο ροδοκόκκινο
του ουρανού!
Να 'ναι ο ένας στη
σκέψη του άλλου να τραγουδάμε
στο κύμα στον αφρό του πελάγου!
Να γλυκαίνει
το βλέμμα στων ματιών το γαλάζιο,
να ταξιδεύουμε μάτια μου στου
ονείρου το θάμπος!
Να σε νιώθω
κοντά μου να μην αμφιβάλω
τη πνοή σου να βιώνω να σε
σφιχταγκαλιάζω!
Να μπορούσα να
ακούσω της καρδιάς σου
το χτύπο, να αναγαλιάζει η ψυχή μου
σαν μου λές πως σου λείπω!
Ποτέ δεν σε χόρτασα
παρά μονάχα στο όνειρο έφευγες
ξαναγύριζες σαν να ήσουν ινκόγκνιτο!
Χαρισέ μου αγάπη μου
ένα ταξίδι στ' αλήθεια απο
κείνα που γράφονται για παιδιά
γλυκά παραμύθια!
Νέλλη Κουμεντάκη
Αριστούργημα! Συγχαρητήρια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή