Έκλεψα από τα χείλη το φιλί σου.
Λίγο πριν του δώσεις την πνοή.
Γεύση γιασεμιού, άρωμα ναρκίσσου.
Γίνηκαν οι ανάσες μας ζωή.
Άλειψα με λάδι το κορμί σου.
Ένιωσα στην πλάτη σου φτερά.
Χρυσάφι ατόφιο η μορφή σου.
Σε έσφηξα απάνω μου γερά.
Έκλεισα στο στήθος την πνοή σου.
Εκείνη την στερνή πριν εκραγείς.
Γαλήνια στο στέρνο μου κοιμήσου.
Άστρο πελιδνό της χαραυγής.
Έγινε η αγκαλιά μας φάρος.
Είναι ο έρωτας μας φως.
Τα φτερά γινήκαν γλάρος.
Τα φιλιά μας έγιναν αφρός.
Γεράσιμος Μαρούλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου