Μια στάση έκανες να δεις
το πλάγιασμα του ρόδου
κι αψήφησες την εντολή
καιόμενα άστρα προσοχή
Μια στάση έκανες να δεις
τον σύρτη στη καρδιά
που στέκει σκουριασμένος
κι αψήφησες την εντολή
στερνό κατευόδι προσοχή
Βλέμμα στο βλέμμα προχωράς
αχνογελάς κι όλο σιμώνεις
το δρόσο της αγκάλης σου
δυόσμο κι άνοιξη κερνάει
Φιλί φιλί εξωραΐζεις τον ανθό
στην άγρια μέντα τη θυμώδη
κι η ναισεμιά του λυγισμού
γλυκοφτερουγά στο στήθος
λιόχαρε με τα χείλη τα σγουρά
πως σε λένε...
Θύμισέ μου!
Βικη Δρακουλαρακου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου