Κάθε ξημέρωμα, σκέφτομαι τα μάτια σου ...
Κάθε δύση σκέφτομαι επίσης, τα μάτια σου ...
...έτσι και τον ήλιο, όταν τον θαυμάζεις, σώζεις την στιγμή χωρίς να σε ενδιαφέρει αν δύει ή ανατέλλει, γιατί αυτό που κοιτάζεις
σου προκαλεί την ανάγκη, να το κρατήσεις για πάντα, κι ας ανατέλλει ή δύει κάθε μέρα στο ίδιο σημείο...
...έτσι κι εσένα, σαν ήλιο λαμπερό στα μάτια μου σε κρατώ, με τα χρώματα της Δύσης και
της Ανατολής, που δίχως τον ήλιο δεν ξημερώνει, δεν νυχτώνει κι όλα παγώνουν...
...έτσι λοιπόν την ζεστασιά και την αγάπη των ματιών σου, την έκανα ζωή και φως των δικών μου...
"Βρες τον ήλιο σου, βρες που να κοιτάζεις.."
Στέλλα Μάναλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου