Χρόνια θα ζουν
αφότου φύγουμε
Αγέρωχα, περήφανα
θα φτιάχνουν δάση
δίχως να προσπαθούν
να ελέγξουν
τα γύρω τους.
Μήτε το ασήμαντο γρασίδι
μήτε τα έντομα
μήτε ετούτον τον αγέρα
μήτε κι εκείνον τον κισσό
που σκέπασ’ όλο τον κορμό τους.
Μ’ αρέσουν τα δέντρα.
Όλα τ’ αγκαλιάζουν
και συν-υπάρχουν
μ’ όλα.
Δέντρα αν ήμασταν
αλλιώς θε’ ν’ αγκαλιάζαμε
τον κόσμο.
Δέσποινα Αυγουστινακη
Ευχαριστώ πολύ για την ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφή