Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 2019

Άτιτλο (της Φωτεινής Ψιρολιόλιου)


Οι σταγόνες αλμυρές να στάζουν νωχελικα απ' το κορμί
Τα χάδια να ναι ζεστά κι ανέπαφα
Τα ίχνη της άμμου ζάχαρη, στα πέλματα των περαστικών
Οι κορυφές ν ανταμώνουν θολές με βεβαιότητα αυριανή
Η γαλήνη να αχνίζει υπέρκοσμη νοσταλγία
Η παραμονή σου να θέλει να καταργήσει το χρόνο
Μπορείς να καυχηθείς πως πέρασες απ' το μονοπάτι της αιωνιότητας κλέβοντας στιγμές

Φωτεινή Ψιρολιόλιου




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου