Μια γραμμή στο μέτωπο,
ρυτίδα στη ψυχή σου
Χωράφι που το όργωσες,
η ίδια η ζωή σου
Κάλους στα δυό τα χέρια σου
Στο μέτωπο ιδρώτα
Κορμί που τόσα άντεξες
στης ζήσης σου τη ρότα
Χαμόγελο στα χείλη σου
και ένα, στο αυτί, λουλούδι
Ξεγέλαγες τον κάματο
τον έκανες τραγούδι
Ήρθανε χρόνια δίσεκτα
σου πήρανε το γέλιο
Σου κλέψανε τα όνειρα
φιλάς το ευαγγέλιο
Μα έχασες τη πίστη σου
μαζί με τη ψυχή σου
Ξύπνα βρε κόσμε άμοιρε
σου κλέβουν τη ζωή σου
Μαρία Χατζηδημητρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου