Αγάπησε με λίγο ακόμα...
λίγο πιο πολύ...
Μίλησε μου για όσα δεν τόλμησες ποτέ.
Έλα να φύγουμε για μέρη απάτητα,
δικά μας μακρινά...
Μοίρασε το όνειρο στη μέση και πότισε το με το αύριο που ποτέ δεν τόλμησες...
Η ζωή δεν περιμένει..
Η Άνοιξη έφτασε...
Μην μας βρει πάλι ο χειμώνας....
οι δρόμοι του φεγγαριού δύσβατοι γίνονται...
Κρύσταλλινα σκαλοπάτια που δεν
σ' αφήνουν να τ' ανεβείς και γλυστράς άθελα σου προς τα πίσω...όπως λιώνει το χιόνι...
Το καλοκαίρι δώς μου για φυλαχτό!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου