ΦΩΝΑΞΕ ΜΕ ΕΡΩΤΑ (της Ελένης Ταϊφυριανού)

Φώναξε με Έρωτα,
Ν' ακουστεί η φωνή σου
Στα υπόγεια του μυαλού μου...
Να σπάσει η ηχώ του σ' αγαπώ
Σε δεκάδες μικρά κύματα,
Που θα λούσουν το κορμί μου...
Ν' ανάψει το μέσα μου φως,
Κι οι ανταύγειες του να σκορπίσουν
Φλεγόμενους ήλιους στον αέρα...
Να λάμψει η μέρα
Κι η νύχτα να γίνει ρόδινη,
Ρόδινη σαν πυροτέχνημα,
Που στην έκρηξη του,
Θα γεμίσει ο ουρανός
Χρωματιστά αστέρια
Να μου γνέφουν σ' αγαπώ...
Φώναξε με Έρωτα,
Να γίνω πυροτέχνημα...
Να εκραγώ στην άπνοια της ύπαρξης μου,
Να εκτοξευτώ στο νεφέλωμα της απραξίας μου,
Και να χαθώ στο γαλαξία της νύχτας μου...

Ελένη Ταϊφυριανού.