Θλίψη, ανία
παντού με κυκλώνουν
άγχος, φοβίες
τη σκέψη θολώνουν
λουλούδια π' ανθίζουν
στο πέρας της μέρας
τραγούδια που σβήνουν
στο στίχο της πένας
ανάλαφρη φάση
αστείρευτη δράση
κείνα που 'φυγαν
πριν καν προσπεράσει
η άτυπη δύση,
σε χάραμα που 'πεσε
στην άγρια φύση.
Χαρούμενα χρόνια
μ' ανείπωτα λόγια,
με γέλια και λάμψεις
αθόρυβα όνειρα
σε χίλιες εκφάνσεις!
Τώρα ζητούνε
κάτι να βρούνε
απ' την πάλαι χαρά
μα δίχως άλλο,
χωρίς ξεγνοιασιά.
Η πρώιμη ήβη
εχάθη απρόσμενα
Αχ! πόσο με θλίβει...
Μάντυ Τσιπουρα
