Στο παρακάτω της ζωής μου (της Ελένης Ταϊφυριανού)

.

Εδώ στο παρακάτω της ζωής μου
Που βαδίζω...
Και κοντοστέκομαι για λίγο
Στα σκαλιά της...
Για μια στιγμή μονάχα αναγνωρίζω,
Πως δεν με κράτησε ποτέ στην αγκαλιά της...
Εδώ στο παρακάτω της ζωής μου,
Ποτέ δεν μ' άφησε
Για τίποτα να ελπίζω....

- Τη δυναμή σου μου 'πε δοκιμάζω
Να δω στον πόνο πόσο αντέχεις...

Και 'γω της είπα...δεν τρομάζω,
Πως βράχος γίνομαι να πέφτεις
Επάνω μου, σαν κύμα να ξεσπάς,
Να έρχεσαι, να φεύγεις, και να σπάς
Σε χίλιες δυο σταγόνες να σκορπάς...

Κι όταν στον ήλιο θα λικνίζεσαι,
Στητή κι αγέρωχη, βράχος εγώ...
Θα σε προσμένω, και θα μετρώ,
Τα κύματα, το χρόνο, τον καιρό,
Να 'ρθούν επάνω μου να πέσουν,
Τη δύναμη μου να ξαναμετρήσεις,
Και λίγο πριν το τέλος να μ' αφήσεις,
Ορθια στητή να αναστενάζω
Ολόισια στα μάτια σου,
Μοίρα...να σε κοιτάζω...

Ελένη Ταϊφυριανού.