ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ (του Μανώλη Αλυγιζάκη)

Στα κλαδιά του δέντρου

θρόϊσμα φύλλων
προσδιορίζει
απαλή προσγείωση
κάτω απ’ τις σόλες μου
παιγνίδι γελαστό  και κρύφιο
γκρίζο ομιχλώδες
πρωινό Οχτώβρη
που φέρνει
το χαμόγελο
αναμονή
φλογερού Απρίλη
νεκρανάσταση

φιλοσοφία φύλλων
εξήγηση
προορισμός
αρμονία


Μανώλης Αλυγιζακης

από τη συλλογή ΙΕΡΟΔΟΥΛΕΣ, Σαιξπηρικόν, Θεσσαλονίκη, 2015

ΝΥΧΤΙΚΟ (του Μανώλη ΑΛΥΓΙΖΑΚΗΣ)

Το νυχτικό σου ακουμπά στο πάτωμα
και του κορμιού σου το περίγραμμα
ολοφάνερα αιθέριο

που η δροσιά ανελέητα πολιορκεί
τις γάμπες σου και διατάζει
την κάθε κίνησή τους κι εγώ

μιαν εκκλησιά να χτίσω πεθυμώ
να μοιάζει του κορμιού σου
και με το ιερό να στέκεται

ανάμεσα στ’ ολόασπρο κενό
που διαγράφουν οι γλουτοί σου
και σε σημείο προσκυνήματος

για τις ερχόμενες γενιές
μια εικόνα θα κρεμάσω
ψηλά εκεί που ο θυμός καταλαγιάζει

κι η ήβη σου
αλάθητος κριτής
των ζωντανών και των νεκρών

Μανώλης Αλυγιζακης

από τη συλλογή ΙΕΡΟΔΟΥΛΕΣ, Σαιξπηρικόν, Θεσσαλονίκη, 2015

ΑΜΑΡΤΙΑ (του Μανώλη Αλυγιζακη)

Ασύστολος κλέφτης
το νου μου που ταξιδεύει
σ΄ερωτικό ταξίδι,
η θηλή σου,
που να πηδήξει προσπαθεί
πάνω απ’ το στηθόδεσμό σου
κι εσύ μπρος στον καθρέφτη
με δίχως φούστα στέκεις
τη γραμμή των ματιών σου
να τονίσεις
ορθή παρθένα σκέψη
του παραδείσου μου φωτιά

που με λαχτάρα περισσή
να τραγουδήσω πεθυμώ


Μανώλης Αλυγιζακης



 από τη συλλογή ΙΕΡΟΔΟΥΛΕΣ, Σαιξπηρικόν, Θεσσαλονίκη, 2015

ΠΤΥΧΕΣ ΜΝΗΜΗΣ (του Μανώλη Αλυγιζακη)

Επειδή πολλά ξεχασμένα
καραδοκούσαν στις πτυχές της μνήμης
όλοι γνωρίζαμε τη σημασία
του απαγορευμένου καρπού
κι ακολουθούσαμε έναν τυφλό
λες κι είχαμε ανάγκη απ’ αλάνθαστο οδηγό
σε τούτη τη λάμψη του εικοστού πρώτου αιώνα
ενώ εκείνος με το ακρωτηριασμένο μπράτσο
πάντα κρυβόταν στου κοκκινολαίμη το τραγούδι
λες κι ήθελε τη σκέψη μας να ξεδιαλύνει
όταν συχνά καθόμασταν στήν ανατολική βεράντα
κι απολαμβάναμε το δροσερό αεράκι
της Αυγουστιάτικης εσπέρας, τότε
που ήταν πια αδύνατο
να ξεγελάσουμε τα παιδιά.

Μανώλης Αλυγιζακης

 από τη συλλογή ΙΕΡΟΔΟΥΛΕΣ, Σαιξπηρικόν, Θεσσαλονίκη, 2015

Απόκριση (του Μανώλη Αλυγιζάκη)

Μέσα στης καταιγίδας
την κοσμοχαλασιά
για μια ρωγμή ελπίδας έψαξα
για ένα καλοκαίρι
και μες στον ήλιο να ποθώ
κορμί γυναίκας
μελαψό και λείο

κι είπε μου ο βοριάς

στα γονικά σου τα σημάδια
θα βρεις το μονοπάτι

σκύψε μ’ ευλάβεια
το μάρμαρο κι ανασήκωσε
τη θαλπωρή τους να γευτείς

και ρώτησα τον λίβα
λιακάδα πού θα `βρω

κι είπε

μες την καρδιά σου
κρύβεται

Μανώλης Αλυγιζάκης

Ποίηση  από τη συλλογή ΙΕΡΟΔΟΥΛΕΣ, Σαιξπηρικόν, Θεσσαλονίκη, 2015