Αγάπη (της Κλειώς Μαλαγαρη)

Βρήκες ρωγμή στη ζωή μου και τρύπωσες
Ξαφνικά και αναπάντεχα
Ο φόβος και το δίλημμα τεράστιο
Απλωσες το χερι τρυφερα
Με πηρες αγκαλια
Η καρδια φτερουγισε
Ζωγραφια πολυχρωμη
Σημαια και τροπαιο αγαπης
Ο χειμωνας εγινε ανοιξη
Φωτισε το σκοταδι
Ποτισε την ανυδρη ψυχη
Τωρα που η καρδια σου
Πνιγεται στην απογνωση
Εγω ειμαι εδω
Να αγκαλιασω τις σιωπες σου
Χειμαρος σωτηριας η αγαπη
Σεργιανι το μαζι στην ανοιξη της νιοτης μας
Αγαπη αληθινη υφαινει
Τον ιστο της
Με αρωματα και ευωδιες
Χαραζει το ονειρο της....

Κλειω Μαλαγαρη

Οι ώρες (της Λιλής Βασιλάκη)

Πώς να βολέψω το κενό,
που σέρνει η σιωπή σου;
Και πώς να ζέψω τον καημό,
που στέργει η αντοχή σου;

Είναι οι ώρες απουσίας,
που κλέβουν την πνοή μου...
Είναι οι ώρες ανταρσίας
που φθίνει η ύπαρξή μου...

Είναι οι ώρες μου χλωμές,
σε κύμβαλο ζωσμένες,
σ ανίας κρύπτη θολερές,
σπονδές αφορισμένες..

Ώρες ανίατες, στυγνές,
Ώρες σε λήθη αφημένες..
Σ ένα θαλάμι ορφανές,
σε μοναξιά φυλακισμένες...

Μετρώ της ζήσης το φευγιό,
τ αλάθητο βάδισμά της,
κι ωσάν τα κρόταλα  ριγώ,
στ αδιάλλακτο πέρασμά της.

Ω και να παίρνανε στροφή
του χρόνου οι δείχτες πάλι..
Με  μιαν αέναη στιγμή,
στο άδειο προσκεφάλι,
να γίνουν οι ώρες ροδαυγή
και η ματιά σου αγκάλη...

Λιλή Βασιλάκη