Άτιτλο (της Δώρας Μεταλληνού)

 Ν' αντάμωνα τα μάτια σου να  στολιστώ να λάμψω
να λουλουδίσει η καρδιά να διανθιστεί το μαύρο
να βγούνε γιούλια μυριστά στου χαντακιού την όχθη
να σκορπιστούνε ευωδιές απ όπου κι αν περάσεις 
και να φιλήσω το νερό στου κήπου τη λιμνούλα
να αναδυθούνε νούφαρα να τροπιστούν να παίξουν
στου ήλιου το τρεχαλητό , στου Ζέφυρου το χάδι
και να μερέψω σύννεφο να βγάλει έναν καθρέφτη
να στον χαρίσω να ιδωθείς να λάμψει ο κόσμος όλος
κι όταν διψάσεις για νερό πηγές θα φέρω εμπρός σου
το νάμα από τον κόρφο τους τα χείλη σου να βρέξουν
και το κεφάλομάντηλο θα στρώσω να περάσεις 
τι οι πέτρες είναι κοφτερές τα πόδια μην πληγώσεις.

Δώρα Μεταλληνου