Στην αρχή απαγορεύτηκαν
οι άσκοπες μετακινήσεις
και οι συναθροίσεις
Ο εχθρός ήταν αόρατος
και έπρεπε να είμαστε ενωμένοι
Μετά απαγορεύτηκε η μνήμη
Στη συνέχεια απαγορεύτηκε η αλληλεγγύη
Ύστερα απαγορεύτηκαν
οι δυνατές συζητήσεις
και τα γέλια
και οι βόλτες στις πλατείες
Τέλος, απαγορεύτηκαν ο πόνος
και η αλήθεια
Ο εχθρός στο μεταξύ
μεταλλάχθηκε και έγινε ορατός
Έχει την όψη του χωροφύλακα
Μα κάτω απ' τις μάσκες
καραδοκεί ένα χαμόγελο
που φέρνει τον κόσμο ανάποδα
Όταν του κόσμου ο πλούτος δίκαια διανεμηθεί.
Κι όταν των ανθρώπων η φροντίδα δεν επαρκεί.
Όταν οι κάμαρες της γης δεν φτάνουν να στεγάσουν.
Κι ούτε νερό και τρόφιμα το πλήθος να χορτάσουν.
Όταν σε φτωχούς και πένητες υστέρημα προσφέρω.
Όταν στον πόνο του αλλουνού το ίδιο υποφέρω.
Κι όταν η αγάπη μου σύνορα δεν γνωρίζει,
μήτε φυλές και χρώματα διόλου δεν ξεχωρίζει.
Όταν αντί για πόλεμο, ειρήνη διαδηλώνω.
Όταν αντί για υλικά, το πνεύμα μου υψώνω.
Κι όταν το δικό μου συμφέρον δεν κοιτάω,
μήτε αν αδικηθώ εκδίκηση δεν ζητάω.
Όταν κάποιου ή κάπου ατιμία ανακαλύψω
κι όταν για να μην μπλεχτώ δεν την συγκαλύψω.
Κι ενώ έχω τη δύναμη, δεν δωροδοκηθώ
ή ανθρώπους στην ανάγκη τους δεν εκμεταλλευτώ.
Κι όταν λοιπόν όλα αυτά μπορέσουν και συμβούν.
Όταν παρόλα αυτά τα πράγματα δεν διορθωθούν.
Όταν φυλακή βρεθώ και αίμα για άλλους χύσω.
Τότες μονάχα απ’ το Θεό, λόγο θε να ζητήσω.
