Πρόσκληση παρουσιάσεις βιβλίων
"Το μικρό αλώνι"
"Χρώματα και αρώματα"
"Στη συνοικία το χάος"
Της φίλης Πόλας Γιαννακοπούλου Βακιρλή
Ταξίδι στο χώρο της ποίησης και του λόγου. Ένας χώρος έκφρασης ανοιχτός σε όλους.
Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2019
Το ταξίδι (του Γιώργου Βόμπρα)
Προσπάθησα κι απόψε
να στοιβάξω τα όνειρα
σ ' ενα ξύλινο κάρο
που τρέχει στον χωματόδρομο
πλάι στις γερμένες ανεμώνες
Προσπάθησα, μα το κάρο
πέρασε και τα όνειρα
μείναν κάτω
πλάι στις γερμένες ανεμώνες
Τώρα όνειρα και ανεμώνες
πλάι στο ξύλινο κάρο
που....χάνεται στον ορίζοντα
μένουν μαζί , σαν πιτσιρίκια
που ποτέ δεν....ταξίδευσαν
Γιώργος Βόμπρας
Πρώτη ύλη (της Σοφίας Τανακίδου)
Έκλαιγε η νύχτα
Εκεί τυλιγμένη στα σεντόνια στην άκρια του κρεβατιού.
Οι λυγμοί της συντάραζαν τα θεμέλια, το σπίτι αγκομαχούσε σαν να πάλευε με τη θάλασσα.
Κύματα σήκωναν τα δάκρυα της.
Βράχηκαν κι έλιωσαν σαν χαρτί οι τοίχοι του, οι πόρτες, τα παράθυρα του...
Όλα διαλύθηκαν...
Έμεινε μόνο το κρεβάτι κι αυτό το λευκό σεντόνι που την σκέπαζε
μη δουν τη γύμνια της.
Μα τι υλικό ήταν αυτό το κρεβάτι;
Μα τι υλικό ήταν αυτό το σεντόνι;
Πρώτη ύλη από κείνη που δεν έλιωνε...
Πρώτη ύλη από νύχτα που δεν τέλειωνε...
Τανακίδου Σοφία
Εκεί τυλιγμένη στα σεντόνια στην άκρια του κρεβατιού.
Οι λυγμοί της συντάραζαν τα θεμέλια, το σπίτι αγκομαχούσε σαν να πάλευε με τη θάλασσα.
Κύματα σήκωναν τα δάκρυα της.
Βράχηκαν κι έλιωσαν σαν χαρτί οι τοίχοι του, οι πόρτες, τα παράθυρα του...
Όλα διαλύθηκαν...
Έμεινε μόνο το κρεβάτι κι αυτό το λευκό σεντόνι που την σκέπαζε
μη δουν τη γύμνια της.
Μα τι υλικό ήταν αυτό το κρεβάτι;
Μα τι υλικό ήταν αυτό το σεντόνι;
Πρώτη ύλη από κείνη που δεν έλιωνε...
Πρώτη ύλη από νύχτα που δεν τέλειωνε...
Τανακίδου Σοφία
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)