Πρώτη τ' Απρίλη (του Χρήστου Παπαχρυσαφη)

Πρωτη του Απρίλη
νωρίς το δείλι
ξεκινήσατε
Για δίκαιο αγώνα
παιδιά και εγγόνια
πίσω αφήσατε

Μία ευκαιρία
για Ελευθερία
εσείς ζητήσατε
Με κολαστήρια
βασανιστήρια
μα δε λυγίσατε

Απώλεια πρώτη
ενός πατριώτη
του Παντελή
Και να δηλώσουν
ζωή να δωσουν
κι άλλοι πολλοί

Πρώτη του Απρίλη
με φωνή στα χείλη
θα το φωνάζουμε
Θα ζείτε αιώνια
κι όλα τα χρόνια
θα σας δοξάζουμε


Χρήστος Παπαχρυσαφης

Δεν ήθελε να πνιγεί (της Σοφίας Τανακίδου)

Δεν ήθελε να πνιγεί.
Να κολυμπήσει ήθελε!
Καθημερινά η θάλασσα
την καλούσε, έβαφε τα νερά τόσο γαλανά που την μάγευε καθώς την κοίταζε.
Μόνο αυτό ήθελε, να κολυμπήσει μέσα της.
Να βυθίσει το κορμί της στο γαλάζιο, όχι μόνο τα μάτια της, όχι μόνο την ψυχή της.
Μα όλοι της φώναζαν να μην το δοκιμάσει, να κοιτά απ' την παραλία και να ονειρεύεται.
Μα με τα όνειρα δε βρέχεσαι, πάντα στεγνός μέσα σου παραμένεις.
Και κείνη ήθελε να βραχεί.
Να κολυμπήσει ήθελε.
Όχι να πνιγεί.
Το λάθος της ήταν ότι δεν ήξερε να κολυμπάει.
Μα εκείνη
το γνώριζε από την αρχή
και δε φοβήθηκε ποτέ.
Όποιου του όρισε η ζωή από αγάπη να πεθάνει δεν πνίγεται στη θάλασσα.

Σοφία Τανακίδου