Ταξίδι στο χώρο της ποίησης και του λόγου. Ένας χώρος έκφρασης ανοιχτός σε όλους.
Παρασκευή 29 Μαΐου 2020
ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ,ΜΙΛΟΥΝ. (του Τάσου Βασιλειάδη)
Οι Ποιητές, μιλούν για Ηλιοβασιλέματα,
Χωρίς να έχουν δει ποτέ πόσο λάμπουν
Τα δικά σου Μάτια, Ομορφότερα από
Κάθε Ηλιοβασίλεμα….
Οι Ποιητές, μιλούν για Μοναξιά…. Την
Περιγράφουν γεμάτη Σκοτεινιάς Πόνο,
Χωρίς ποτέ, όμως, να έχουν νοιώσει την
Απώλεια που νοιώθω εγώ, όταν είμαι έστω
και για κάποιες Στιγμές, μακριά σου….
Οι Ποιητές, μιλούν για Ευτυχία… Την εννοούν
σαν κάτι Παραδεισένιο, χωρίς να έχουν νοιώσει
όμως, ποτέ την Ευτυχία που δίνουν τα δυο σου Χείλη,
όταν σε φιλώ….
Οι Ποιητές, μιλούν με τους στίχους τους, για τα πάντα….
Εγώ όμως, αισθάνομαι αυτά τα Πάντα, όταν αντικρίζω
Το Όμορφο σου Πρόσωπο. Κι αν το αντίκριζαν και Αυτοί,
Δεν θα ήθελαν πια να μιλούν…. Το να σε κοιτούν, απλά,
Σιωπηλοί και Μαγεμένοι, θα τους Έφτανε….
Τάσος Βασιλειάδης
Άτιτλο (της Αγγέλας Ντελια)
Οι ιστορίες των ανθρώπων δεν τελειώνουν ποτέ, όμως οι άνθρωποι δυστυχώς αργά ή γρήγορα ''τελειώνουν''...
Γι αυτό, φρόντισε να αφήσεις πίσω σου την δική σου ιστορία, μια ιστορία η οποία θα κάνει περήφανους όλους τους απογόνους σου...
Μέσα από πράξεις θάρρους, μέσα από έργα ανθρωπιάς κι όχι λόγια και διαδόσεις περί ανθρωπισμού...
Μέσα από την αέναη μετάδοση που φέρει στους αιώνες μόνο η δύναμη της αγάπης, μέσα από την ανώτερη πρόοδο που επιτυγχάνει στην ψυχή του ανθρώπου η αγάπη κι όχι από τα ασαφή προσχέδια ''διαφημιστικού υλικού'' περί αγάπης, κάτι σαν να ψωνίζεις στις εποχικές ''ευκαιρίες'', λόγω πιο εύκολης ''πρόσβασης'' στα εκπτωτικά είδη και προιόντα...
(άσε που θα διαφημιστείς ύστερα και σ΄ όσους επιθυμείς)
Μέσα από τις αποστάσεις που χρειάζεται η ζωή για να γίνει ξεχωριστή και πολύτιμη, μέσα από όλες τις ''αποστάσεις'' που θα γίνουν παράδειγμα στην κοινωνία κι όχι επιτηδευμένη αδυναμία...
Μέσα από την ίδια την ανθρώπινη φύση, μέσα από τους τρόπους που κατέχει η ψυχή να αντιδρά και να αντιλαμβάνεται τις ψυχές όλων των ανθρώπων...
Γιατί μέσα της βρίσκονται όλοι μαζί οι άνθρωποι του κόσμου και πρέπει να την εμπιστευτείς, χρειάζεται να την εμπιστευτείς...
Αξίζει να πολεμήσεις ακόμη και να πληγωθείς, γιατί αξίζεις την ευκαιρία να επιλέξεις τη διαδρομή σου...
Δυστυχώς ή ευτυχώς όλες οι αξίες της ζωής που είτε κατακτώνται είτε δεν κατακτώνται, στοιχειώνουν τις ιστορίες μας με βαριές καταγεγραμμένες μαρτυρίες...
Όμως αυτές οι ιστορίες μένουν στις μνήμες της γης και των ανθρώπων, αλήθειες που προσδιορίζουν με γεγονότα το ήθος σου στα επερχόμενα γένη κι αυτά ή θα σε τιμήσουν, ή θα σε ''σφραγίσουν'' στον τάφο της εξόριστης λήθης!
(άσε τα λόγια, κάνε τον Λόγο σου πράξη για τη ζωή όλων των παιδιών σου)
Αγγέλα Ντελια
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)