Μου αρέσουν τα μάτια σου (της Τζένης Τζιουγκου)

Μου αρέσουν τα μάτια σου,

αυτό το βάθος τους

που με οδηγεί στον ατέλειωτο δρόμο του παραδείσου,

που μ’ εξιτάρει σε κάθε βλέμμα σου

και οι αισθήσεις μου χορεύουν πάνω από ωκεάνια κύματα...

Μου αρέσει το βλέμμα σου,

εκείνο το καστανό βλέμμα σου

που με καλεί στις πολύχρωμες επιθυμίες του έρωτα

και με ντύνει με το κόκκινο διαφανές σεντόνι του πάθους...

Μου αρέσουν τα χείλη σου,

μικρά και ηδονικα σε κάθε λέξη τους,

εκείνα τα όμορφα χείλη σου

που υπόσχονται φιλιά καυτά και αιώνια,

που στη θέα τους φανερώνονται απόκρυφες νύχτες

λουσμένες από μια βροχή φωτός και ευφορίας....

Μου αρέσουν τα χέρια σου,

τα λεπτά σου δάχτυλα,

εκείνα τα μακριά χέρια σου

που ζωγραφίζουν με χάδια το κορμί μου

σε φαντασίες που σβήνουν απαλά

και ξαναρχίζουν με ορμή,

μια ορμή που χαλιναγωγεί τις σκέψεις μου

και δεν μου μένει παρά να σου παραδοθώ άνευ όρων,

να γίνω ένα μαζί σου απόλυτα κι αποφασιστικά....

Μου αρέσει το σώμα σου, το λυγερό σου σώμα

κι εκείνα τα βήματά σου

που φέρνουν μια ευτυχία

που συγκλονίζει και προκαλεί ένα χάος συναισθημάτων,

που σβήνει τα πάντα γύρω μου,

μα γεμίζει την ατμόσφαιρα με σένα...

Και μου αρέσουν τα μάτια σου

αυτό το βάθος τους

που με καλεί να σου χαρίσω ότι έχω

και να ξεχάσω τον εαυτό μου...

Και μου αρέσει το βλέμμα σου,

εκείνο το καστανό βλέμμα σου,

που μου θυμίζει πως είμαι ζωντανή ότι και να γίνει,

πως η σκέψη μου κρυφά σε αγγίζει...

Που μου ξυπνά κρυμμένες αισθήσεις και όνειρα,

που κρατά την αναπνοή μου δυνατή και άσβεστη

και της δίνει τον ρυθμό της ζωής.

Μου αρέσουν τα μάτια σου..............

                             

Τζένη Τζιουγκου

ΤΟ ΘΕΩΡΗΜΑ ΤΗΣ ΕΥΘΕΙΑΣ (της Γεωργίας Παππά)

Φάνηκαν πάλι οι γραμμές μέ

σα στα μάτια σου.

Τραβηγμένες έτσι. Άλλες ευθείες, άλλες ακανόνιστες.

Είχαν όμως ένα δείγμα ασύλληπτης τέχνης, δείγμα ευφυΐας  και φαντασίας μαζί.

Οι μαθηματικές πράξεις αδημονούν για τη λύση τους.

Τα σύμβολα και οι αριθμοί περιμένουν μέσα από λαβύρινθους και γρίφους κοντά να φέρουν τις ανάσες μας.

- Η μεγάλη πύλη εδώ που φτάσαμε είναι ανοιχτή, μου λες.

Τραβάω ευθείες γραμμές και μέσα από εξισώσεις, αγκύλες  και σύμβολα προσπαθώ να βρω το σφυγμό σου και κοντά σου να έρθω.

Ύστερα γίνεται το θαύμα.

Μια μαγική συνουσία, η τεμνόμενη μας ευθεία, μέσα στις άπειρες άλλες στην καρδιά του ορίζοντα.

Γεωργία Παππά