Πεθαίνει η λογική των λέξεων
μπροστά στην ύπαρξή του,
γίνεται μοναδικός της ψυχής της.
Τα λόγια σαν φιλιά αφήνονται καθημερινά,
συναισθηματικός παράδεισος αναβλύζει
από την πηγή της ευτυχίας τους
και μια μόνιμη χαρά κυριαρχεί κρεμασμένη στα χείλη.
Αχόρταγα φιλιά σημαδεμένα από τους πόθους
σφραγίζουν του πάθους τους την καταιγίδα.
Έρωτα τον βάφτισαν και λούζει καθημερινά τα κορμιά τους.
Χέρια λαίμαργα και φιλιά δηλητηριασμένα
βουτούν στα απόκρυφα της ψυχής.
Παθιασμένες αλήθειες, καταζητούμενες λέξεις
γλείφουν τις επιθυμίες πάνω στα υγρά γράμματα
των αναστεναγμών.
