Η περισπωμένη (της Κούλας Κραντα)

Να έχεις ένα κεραμιδί να βάλεις από κάτω το κεφάλι σου,
μας έλεγαν οι παλιοί...
Μας είχε γίνει σχεδόν εμμονή...
Ακόμη και στη λέξη βάζαμε περισπωμένη,
όσο να πεις είχε ένα στέγαστρο να προσπαστευτει...
Τώρα άλλαξαν οι καιροί...
Τα κεραμίδια έγιναν πολυώροφα,
οι λέξεις ξεθώριασαν στη βροχή...
Κάθε γωνιά και άστεγος,
μ ένα χαρτόκουτο για περισπωμένη
πασχίζει να στεγάσει την ψυχή!

Κούλα Κραντα