Πέρασες σαν άγριο κύμα
απ' την καρδιά μου,
σαν έρωτας τρελός,
σαν φλογισμένο πάθος.
Έδεσες την καρδιά μου
στο δικό σου μουράγιο.
Μάταια ζητώ να λύσω
τον άγριο κόμπο
του σχοινιού σου,
που,..πιότερο
μου σφίγγει το λαιμό.
Χάραξες ένα όνομα:"Αγάπη"
στη βαρκούλα σου,
που.. ήμουνα εγώ..
Γι αυτό ,για μια ζωή,
όσο μακραίνει το σχοινί σου
θα φεύγω προς το κύμα
και πάλι στο μουράγιο σου,
θα δέρνομαι, εδώ!
Αναστασία Κλεάνθη - Κουτσούκου
