ΤΟ ΤΡΑΓΟΎΔΙ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ (της Ρούλας Τριανταφύλλου)

Είχα ξεχάσει ότι υπήρχε ένας ήλιος

Που στις αχτίδες του η μοίρα έπαιζε κρυφτό

Είχα ξεχάσει πως υπήρχε ένα φεγγάρι

Που όταν λιγόστευε και χάνονταν

Εγώ χαιρέτιζα το φως μου το πρωί

Είχα ξεχάσει τη βροχή

σε χρυσαφένια φύλλα  φθινοπώρου να χορεύει

Αυτή τη νύχτα

Που σμίγει η θάλασσα με τους αέρηδες

Κι ο Ουρανός με τ’ άστρα

Κι όλα ερωτεύονται

Έλα!

Απόψε

Που όλα είναι σαν γιορτή

Που μοιάζουν όλα αιώνια

Ν ‘ ακούσεις της καρδιάς μου το φτερούγισμα

Που σαν του ανέμου το τραγούδι είναι

Έλα!

Τη νύχτα αυτή

Που μοιάζουμε κι εμείς

Με ουρανό, με θάλασσα κι αγέρα

Μόνο μη με φωνάξεις έρωτα

Θα πάψω να υπάρχω

Ρούλα Τριανταφύλλου

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ (της Βασιλείας Τσακλη)

Χτες στο όνειρο μου

Έρωτας σε συνέντευξη

Σε βέλη καρφωμένα

Έκανε ερωτήσεις.

 

Κάθε σχέση τη περνούσε

Κόσκινα χίλια εκατό

Αν η τρέλα η μαινάδα

Με πάθος έπλεκε ζωές. 

Βρήκε στα σωθικά πληγές

Ανάγκες να τις γιάνει

Βρήκε ανασφάλειες πολλές

Αληθοφανή φτερά στα μέλη.

Είδε κεραυνούς ανύπαρκτους

Σε ονειροπόλους εραστές

Αστραπές φέρουν στα προσωπεία

Σύννεφα με βροχές στα μέλια.

Πήρε συνέντευξη στα χέρια του

Εκπομπή συναισθηματική

Κοίταξε ποσό λάθος υπολόγισε

Μετανιωμένος περπατεί.

Η τρέλα που εμπνεύστηκε

Μετουσιώνοντας σε αγάπη

Δε ήρθε σε όλους άσπιλη

Δε κοινώνησε αίμα στα φιλιά.

Στο αρχείο στέκει η συνέντευξη

Κι συνεχίζει το ρυθμό του

Ο έρωτας με τα βέλη και τα τόξα

Άμυαλο παιδί, στον εαυτό του.

Βασιλεία Τσακλη