Με τα Φτερά του Αετού (της Μίνας Μπουλεκου)

Αετέ μου περήφανε,

άνοιξε τα φτερά σου.

Άπλωσε τα

στην αγκαλιά μου.

Αγέρωχος και δυνατός

όπως πάντα.

Ταξίδεψε με

στα πέρατα του κόσμου.

Το βλέμμα σου

πλανιότανε στους ορίζοντες.

Κυριαρχούσες

στο απέραντο γαλάζιο.

Προστάτης του Ήλιου

στις βουνοκορφές

Χάραξες

των ανθρώπων τη μοίρα,

περιφρουρώντας

τα σύνορα του Δικαίου.

Ντυμένος ρακένδυτος,

σ' αναζητούσα στην ομίχλη.

Παγωμένη η νύχτα,

παγωμένες οι φλέβες μου.

Αντικρίζοντας κει δα..

τα παγκάκια των αστέγων,

περιμένοντας δύο ψίχουλα,

γονυπετής ικέτευσα.

Ανταμώσανε οι ψυχές μας,

σμιξαν στο φως,

στα λημέρια σου τα απάτητα..

στο πέταγμά σου

Βροντοφώναξα....

Ελευθερία ή Θάνατος

ήταν το κέλευσμα σου.

Ιωβηλαίο ρύγχος με διαπέρασε

κόβοντας σαν λεπίδα την ανάσα μου.

Ατσάλινα φτερά μ' αγκάλιασαν.

Ασπίδα μου έγινες εσύ,

αντικρίζοντας λαβωμένος

την αγέλη των ισχυρών

που κατασπάραζε

χωρίς έλεος

το θήραμα των αδυνάτων.

Τι απερίγραπτη θλίψη!

Φτερούγισα στα όνειρα σου,

στις παρυφές των δέντρων.

Ασημένιες κλωστές έδεσαν

τις θύμησες μου, αέναεες.

Αετέ μου,

Ταξιδιώτη του Φωτός

σκύψε στερνά να σε φιλήσω.

Μίνα Μπουλεκου

Από την ποιητική μου συλλογή 

"Πέρα απ' τον ορίζοντα"

Ικέτιδα της Ποίησης (της Μαρίας Γκουτζαμανη)

Προσπαθώ να αποκρυπτογραφήσω τις λέξεις που μου χαρίζεις 

στο λευκό χαρτί 

που συνομιλεί με το μυαλό μου, 

στο μελάνι μιας πένας που με ταξιδεύει 

στην ύπαρξή σου 

Αφουγκράζομαι στη σιωπή που με περιστοιχίζει 

την ιερή κραυγή που οδηγεί το μέσα μου, 

ξετρυπώνοντας με μαεστρία ακολούθους σου, 

μάρτυρες πόθων που φωλιάζουν στα εσωψυχά μου 

Αγγίζω με τα ακροδάκτυλα το κείμενο, 

να γίνω ένα μαζί του, 

με βλέμμα παιδιού που παίζει ανέμελο στο ταξίδι 

των λέξεων 

Ανυπότακτη στον εφιάλτη του τώρα, 

μεστωμένη στις σκέψεις του χθες, 

παραδομένη σε αποτυπωμένα θέλω 

του αύριο. 

Και πάντα 

σου ζητώ με σεβασμό 

να σε υπηρετώ 

πιστά.

Μαρία Γκουτζαμανη

Το έργο είναι δημιουργία του αξιόλογου εικαστικού και φίλου Αντώνη Δημητρίου τον οποίο και ευχαριστώ θερμά για την παραχώρηση του έργου του στο ποιημά μου.