Καθε νυχτα στο κενο που
αφησες μιλω.
Η νυχτα ειναι φιλη μου.
Μόνο σ αυτη μιλω.
Σκορπιζω τη σιωπή μου
σε αδειανο δωμάτιο.
Θόρυβο κανει η σιωπη μου
Βουβη η ανασα μου
και με τρομαζει.
Μα κατι απο μακρια αχνοφεγγει
Τα μάτια μου βουρκωνουν
στο φως του φεγγαριού.
Κοιταζω και στο σκοταδι του
βλέπω την σκια σου.
Αναρωτιέμαι αν αφουγκραζεσαι
τον πονο που ζυγωνει.
Κραυγη ο αναστεναγμος μου.
Την ακους;
Κι αν δεν ακους,μοναχα τουτο
να θυμάσαι
Σ αγαπω!!!
αφησες μιλω.
Η νυχτα ειναι φιλη μου.
Μόνο σ αυτη μιλω.
Σκορπιζω τη σιωπή μου
σε αδειανο δωμάτιο.
Θόρυβο κανει η σιωπη μου
Βουβη η ανασα μου
και με τρομαζει.
Μα κατι απο μακρια αχνοφεγγει
Τα μάτια μου βουρκωνουν
στο φως του φεγγαριού.
Κοιταζω και στο σκοταδι του
βλέπω την σκια σου.
Αναρωτιέμαι αν αφουγκραζεσαι
τον πονο που ζυγωνει.
Κραυγη ο αναστεναγμος μου.
Την ακους;
Κι αν δεν ακους,μοναχα τουτο
να θυμάσαι
Σ αγαπω!!!