Παιδική ανάμνηση (της Κωνσταντίνας Κρατημένου)

ΠΑΙΔΙΚΗ ΑΝΑΜΝΗΣΗ
Πίνακας ζωγραφικής διαστ. 50Χ50 με χρώμα λαδιού σε καμβά 

από την  Κωνσταντίνα Κρατημένου

Χαρταετός (της Δώρας Μέταλληνού)

Με ζήλο νεοφώτιστου
ανοίχτηκα στους αιθέρες
Αρωγός ένα χέρι να κρατά την καλούμπα. 
Έπαρση τόση!
Άφησα πίσω συνταξιδιώτες
παιχνίδισα με τα σύννεφα!
Βούτηξα στης ματαιοδοξίας τα απατηλά σύννεφα.
Ήμουνα μόνον ΕΓΩ !
Μόνον ΕΓΩ πήγα τόσο ψηλά!
Σύντομα νότεψαν της ουράς μου τα χάρτινα χάμουρα
Που νους για λογικές σκέψεις
Ψηλά ....πιο ψηλά....όλο και πιο ψηλά..
.Δε σκέφτηκα ούτε μια φορά να κοιτάξω τον αρωγό ,
σε αυτήν την ξέφρενη πορεία
Σε κάποιον πάτησα για να ανέβω
Με της αλαζονείας τον ενθουσιασμό
Ικάρια κατορθώματα πραγμάτωσα.
Η ύβρις όμως τιμωρείται! !
Ο θώκος δεν κρατάει στο διηνεκές.
Μια πιρουέτα στα σύννεφα...
κι ύστερα;
Ολοταχώς για επώδυνη προσγείωση
.¨Ένας τσακισμένος σταυραετός
.κουρέλι στα αζήτητα...
Και εκείνο το χέρι που με κρατούσε;
Απόστασε ....
δεν περίμενε πια.

Δώρα Μέταλληνού

Σιωπές (της Μαρίας Μηνά)

Σαν ανταλλάξαμε σιωπές

κράτησα την ηχώ της φωνής σου

στη μνήμη μου.

Κι ένα τσιγάρο για το δρόμο

της λησμονιάς.

Καθισμένη στο πίσω κάθισμα

έλυσα το χειρόφρενο

κι άφησα τη ζωή να με οδηγήσει

Δεν κοιτάζω πίσω

μη μείνω στήλη άλατος.

Μαρία Μηνά

Χαρταετός (της Χρύσας Νικολάκη)

Ψηλά ψηλά αφήνεσαι
λίγο λίγο δίνεσαι 
στους ουρανούς σιγοτραγουδάς
χαρούμενος ψηλά πετάς
όσο πιο κοντά στον ουρανό
μοιάζει ο κόσμος με θεριό....
Να διώξεις θέλεις το κακό
που το λένε...."αρπακτικό"
και απ' τα χέρια του σαν ξεφύγεις
ελεύθερο στον κόσμο καταλήγεις...
χωρίς όρια...χωρίς δεσμεύσεις
χωρίς πικρές διαβουλεύσεις...
ζητάς μόνο τη χαρά...
μέσα από μάτια παιδικά
μόνο αυτά μπορούν να δουν
το όνειρο και ...ν' αφεθούν!!!

Χρύσα Νικολάκη