Απόκριση (του Μανώλη Αλυγιζάκη)

Μέσα στης καταιγίδας
την κοσμοχαλασιά
για μια ρωγμή ελπίδας έψαξα
για ένα καλοκαίρι
και μες στον ήλιο να ποθώ
κορμί γυναίκας
μελαψό και λείο

κι είπε μου ο βοριάς

στα γονικά σου τα σημάδια
θα βρεις το μονοπάτι

σκύψε μ’ ευλάβεια
το μάρμαρο κι ανασήκωσε
τη θαλπωρή τους να γευτείς

και ρώτησα τον λίβα
λιακάδα πού θα `βρω

κι είπε

μες την καρδιά σου
κρύβεται

Μανώλης Αλυγιζάκης

Ποίηση  από τη συλλογή ΙΕΡΟΔΟΥΛΕΣ, Σαιξπηρικόν, Θεσσαλονίκη, 2015

Άτιτλο (της Λίτσας Μοσκιου)

Σε ερωτεύτηκα και σε πόθησα
προτού καν σε συναντήσω.
Πρώτη η εικόνα σου πλάστηκε
στη σκέψη κι έγινε εμμονή αναστατώνοντας το είναι μου.
Κι ύστερα βυθίστηκα
με την ψυχή μέσα στο σώμα σου. Άδειασα ολόκληρη σταγόνα σταγόνα μέσα στο αίμα σου.
Επίφοβο το τόλμημα να σε πλάσω
με την ανάγκη της ψυχής μου
να με δεχτείς
με την ανάγκη του αίματός μου
να μ' αγαπήσεις προτού να με βρεις.

Λίτσα Μοσκιου

ΠΟΙΗΜΑΤΑ (της Ειρήνης Γερονταρα)

Μ' αρέσουν τα ποιήματα
που πάνω στα δέντρα
τα σκορπάν οι ποιητές
κι εκείνα με ασφάλεια ανθίζουν.
Με πέταλα ανάλαφρα λευκά
μοιάζουν οι λέξεις.
Κι οι ρίμες βγάζουν μια μοσχοβολιά
όπου κι αν πας θα ευωδιάζουν.
Μ' αρέσουν τα ποιήματα
που φτιάξαν ποιητές με πόνο και λαχτάρα
κι ομόρφυναν τον κόσμου μας
διώχνοντας την αντάρα.
Ποιήματα τόσο φωτεινά
που δεν μοιάζουν μ' άλλα.

Ειρήνη Γερονταρα