στο πρώτο μου κλάμα
τη μήτρα σου αφήνω
και βγαίνω γυμνός
στον κόρφο σου γέρνω από σένα χορταίνω
και γίνομαι άξαφνα γιος!
Σε είδα γυναίκα
μονάχη πλανιέσαι
λες δεν αγαπιέσαι
μα εγώ σε αγαπώ!
Και γίνομαι άντρας για σένα μονάχα
μα μένω συνάμα και γιος!
Σε είδα γυναίκα
στο πρώτο σου κλάμα
απ' το σώμα της βγαίνεις
που τόσο ποθώ
στον κόρφο της γέρνεις από κείνη χορταίνεις
και γίνομαι Πατέρας
μα μένω συνάμα
και άνδρας και γιος.
Σας είδα γυναίκες
γυμνές και ντυμένες
ψυχές κεντημένες
με ήλιο και φως
κι αν έχουμε φύγει κυνηγημένοι
- από τον παράδεισο διωγμένοι -
εγώ νιώθω μαζί σας
πως είμαι Θεός!
Σοφία Τανακίδου
