Άτιτλο (του Ιωάννη Τούμπα)

Μπορούν να πετάξουν ελεύθερα τα πουλιά. 
Όμως κι εμάς ένα βήμα μας χωρίζει από τον ουρανό.
Όταν αγαπιούνται οι άνθρωποι είναι σα να πετούν...
Όλοι κάτι έχουμε χάσει...
Εχουν τον καιρό τους οι λυπες και οι στεναγμοι... 
Μα όταν αγαπιούνται οι άνθρωποι είναι σα να πετούν...
Σα να γυρίζουν μετά από πολλά χρόνια πίσω στην πατρίδα τους...
Πίσω στην αρχή... 
Και πάρα πολλοί εύχονται να πέθαιναν τότε...
Εκείνη τη στιγμή
που βλέπουν την λάμψη της ευτυχίας στο πρόσωπο π' αγαπούν... 
γιατί μόνο εκεί ζουμε. 
Εκεί και πουθενά αλλού. 
Γιατί τώρα καταλαβαίνουν 
ότι πιο πριν δεν έζησαν... 
Γιατί το μέλλον έχει 
τον πόνο του τέλους
Και μαθαίνουν τώρα
πως δεν υπάρχει ένα πιόμορφο τέλος...
Παρόταν είναι  μια αρχή το τέλος.

Ιωάννης Τουμπας

 

Τυχερός εγώ που θα πεθάνω (του Ιωάννη Τούμπα)

Τυχερός εγώ που θα πεθάνω... 

Έχοντας απολαύσει μελωδίες γλυκές... 

Στη μουσική όπως  στην ομιλία ... 

Δεν έχουν σημασία οι λέξεις. 

Σημασία έχει ο τρόπος. 

- Πως θα το πεις και πότε -

Ίσως και να μην χρειάζεται τίποτα να ειπωθεί...

η σιωπή έχει τη δική της μουσική. 

Ένα βλέμμα. 

Δύο μάτια... 

κι όλα λέγονται. 

Δεν έχουν σημασία οι λέξεις

που θα πεις. 

Χωρίς λέξεις... Ειπώθηκαν 

τα πιο όμορφα λόγια αγάπης.

Ίσως επίσης

κάπου εκεί στις άσκοπες μετακίνησεις 

να βρεις τη μουσική της  ζωής... 

Στο άσκοπο γέλιο των ανθρώπων 

που μοιάζει με  μουσική 

όπως και στο κλάμα τους. 

 

Μας έμαθαν να υπηρετούμε ... 

Η ομορφιά να είναι μπροστά μας... και να μην το καταλαβαίνουμε καν.. 

Τυχερός εγώ. 

Έπαψα.

Δεν υπηρέτησα. 

 

Δεν υπηρετώ. 

Δε σε υπηρετώ. 

Τυχερός εγώ που θα πεθάνω... στο σωστό καιρό.

Ιωάννης Τούμπας

Άτιτλο (του Ιωάννη Τούμπα)

Τα βράδια δεν κοιμάμαι είπες. 

Δε μου λείπει όμως ο ύπνος.

Τα όνειρα

Που τα έβαλα για ύπνο

από νωρίς.

Κι εκείνα κάνουν

ότι κοιμούνται.

Αυτά μου λείπουν.

Δε θα ψάξω κάτι,

για  να σταματήσει ο πόνος απόψε είπες.

Θα σκοτώσω τον πόνο απόψε...

Ένα ταξίδι είμαστε σου απάντησα...

Και δε θα πάς πουθενά

οσο μένει ο εαυτός σου ο ίδιος.

Η ζωή -και κάποιες φορές ο θάνατος-

είν' ένα δώρο.

Όταν 

σταματήσεις να πονάς.

Τα όνειρα σου

 αληθινά μπορούν να γίνουν.

Αν  πιστέψεις σε αυτά.

Ποια είναι η αλήθεια;

Για ποια αλήθεια μου μιλάς; 

Ποια αλήθεια πονάει;

Κάποια στιγμή

ολοι κοιτάζουμε στο παρελθόν. Όλοι 

Γυρίζουμε πίσω

Και βλέπουμε ότι ήμασταν  ευτυχισμένοι.

Τότε.

Στα αλήθεια.

Και δεν το ξέραμε.

Διάλεξε που

και πως θα κοιτάζεις.

Την ομορφιά να βλέπεις μόνο όταν κοιτάζεις πίσω.

Την ομορφιά

Κι οταν κοιτάς μπροστά.

Η ομορφιά μιας στιγμής ονείρεμενης μπορεί ν' αξίζει πιο πολύ από το ίδιο τ' όνειρο.

Αν αγαπάς

Θα 'σαι σε τόπους και

σε μέρη ονειρεμένα

Και το  αύριο

από το σήμερα

Πολύ πιο όμορφο

θα μοιάζει.

Ένα ταξίδι είμαστε.

Για να πας μακριά

Το πρώτο βήμα είναι ν' αγαπάς.

Να αγαπάς όμως 

Κι εσένα. 

Κι εκείνο

τον εαυτό σου που αρνείσαι . 

Που συνέχεια αφήνεις πίσω.

Που απρόσκλητος σε ακολουθεί.

Και κάπου κάπου θα σε βρίσκει.

Σώπασες...

Δε θέλω κάτι

για να σταματήσει ο πόνος απόψε είπες.

Σήμερα θα νικήσω.

Θα σκοτώσω τον πόνο απόψε.

Ο πόνος και ο χρόνος δεν είναι δάσκαλοι από μόνοι τους. 

Η παύση του πόνου και το χάσιμο του χρόνου διδάσκουν. 

Έτσι... 

Πιο πολλά μαθαίνεις με μια αγκαλιά.

Κι Όταν δεν έχεις αυτή την αγκαλιά...

μάζεψε μέσα σου με μιαν ανάσα σου τον πονο όλου του κόσμου...

Ολων των ανθρώπων...

Ολων των ζώων.. Όλων των δέντρων... των πουλιών...

 Κι ετσι.. 

Όταν τον πόνο 

θα έχεις μοιραστεί... 

Δίχως να τον φοβηθείς... 

έτσι 

 που τον έκανες δικό σου 

μπορείς να τον σκοτώσεις... 

Χωρις να πεθάνεις μερικές φορές.

Ιωάννης Τούμπας

Άτιτλο (του Ιωάννη Τούμπα)

 Το μυαλό μας από κατασκευής έχει μια αίσθηση του χρόνου. Το τώρα που ζούμε, είναι ένα μίγμα από τις αναμνήσεις - εκείνες που θυμόμαστε- και το μέλλον που ονειρευόμαστε. Όπως πολύ σωστά είχε πει ο Επίκτητος, δεν έχει σημασία πως έχουν τα πράγματα. Σημασία έχει εσύ τι βλέπεις...

 Κοίτα γύρω σου τους ανθρώπους. 

Κάποιοι όλο τον κόσμο να γυρίσουν τίποτα δε θα δούνε  - όπως είπε ο ποιητής Καββαδίας - 

Γιατί βλέπουμε όλοι μας την πραγματικότητα

ανάλογα με το πως νοιώθουμε. 

Πρώτα κοιτάζουμε με την ψυχη και μετά βλέπουν τα μάτια μας. 

Το τώρα είναι οι αναμνήσεις μας 

και ο τρόπος που βλέπουμε το μέλλον. Έτσι εξελίκτηκε ο εγκέφαλος μας. 

Να έχει μνήμη και να προσπαθεί να προβλέψει το μέλλον.

Προσπάθησε λοιπόν να θυμάσαι τα όμορφα από το παρελθόν 

και κάνε όμορφα και αισιόδοξα όνειρα. Ειδικά αυτό. 

Κάνε όμορφα όνειρα... 

Και το τώρα θα γίνει πιο όμορφο.

Αν βρίσκεσαι σε δυσκολία λοιπόν. Κάνε ένα όνειρο. Και προχώρα προς την κατεύθυνση αυτή.

Σίγουρα θα φύγεις ένα βήμα απο τη δυσκολία που βρίσκεσαι.

Και θα συναντήσεις την ευτυχία. 

Ίσως όχι στο όνειρο αυτό καθεαυτό. 

Ίσως εκεί που δεν την περιμένεις.

Αν με κάποιο μαγικό τρόπο εμφανιζόταν ένας δαίμονας μπροστά μου... από ένα λιχναρι 

Και μου έλεγε πες μου μια επιθυμία σου... 

Θα του ζητούσα να μην πάψω ποτέ να έχω ένα όνειρο.

Πρέπει να έχεις ένα όνειρο...

Αν το καλοσκεφτείς... 

Η ζωή μας κραταει λίγο. 

Ζούμε πραγματικά για τόσο λίγο...

Και ξέρεις πότε ζούμε πράγματικα; Οταν βλέπουμε ένα όνειρο και είμαστε ξύπνιοι...

Τότε που η ζωή γίνεται λίγο ακόμα πιο όμορφη από όσο την είχαμε ονειρευτεί. 

Όλα τα άλλα μην τα λογαριάζεις για ζωή. 

Αν με κάποιο μαγικό τρόπο εμφανίζονταν ένας δαίμονας μπροστά μου... 

Να μην σταματήσω να ονειρεύομαι θα του ζητούσα...  

Πρέπει να έχεις ένα όνειρο...

Θα του έλεγα. 

 Ένα οποιοδήποτε όνειρο... 

Και όταν το όνειρο

θα σταματήσει 

να έχει  ένα σ'αγαπώ για τέλος.

Ιωάννης Τούμπας

Άτιτλο (του Ιωάννη Τούμπα)

Είπες νοιώθω ευτυχισμένη στο θλιμμένο τούτο κόσμο γιατί σ' αγαπώ... 

Οι άνθρωποι σήμερα 

στο θλιμμένο τούτο κόσμο που είπες... 

είναι ικανοί

να φύγουν 

από εκείνο που αγαπούν. 

Κι έχει γίνει αυτή η ικανότητα συνήθεια. 

Η συνήθεια 

Της δυστυχίας...

Η αγάπη είναι η Ιθάκη. 

Εμείς είμαστε το ταξίδι. 

Ένα ταξίδι που δε μπορεί να είναι χρήσιμο... 

που μπορεί να γίνει μαρτύριο

αν δεν έχει προορισμό προς τα εκεί που αγαπάς.

Οι Ιθάκες είναι εκείνα που σου λείπουν. 

Το ταξίδι είσαι εσύ. 

Στον πηγαιμό θα γίνεις κι εσύ ο ίδιος με εκείνο που σου λείπει. 

Χρήματα. Δόξα. Αξία. Ελευθερία ;

Αγάπη ; έρωτας ;

Αυτο θα γίνεις. 

Μην ξεχάσεις... 

Οι Ιθάκες είναι πάντα το ταξίδι της επιστροφής. 

Όλοι έχουμε ένα μωρό μέσα μας. 

Στην αγκαλιά της Ιθάκης πεθαίνουν οι ελλείψεις σου κι αυτό  που σε έχουν κάνει. 

Ξαναγεννιέσαι...

Η ζωή αποκτάει σκοπό και νόημα... 

Για να  καταλάβεις το νόημα της ζωής 

θα πρέπει να την  αγαπάς. 

Στα μάτια της Ιθάκης

θα δεις τον πιο όμορφο σου εαυτό. 

Σαν σε μαγικό καθρέπτη... 

Κ η ζωή σου θα γίνει το ίδιο όμορφη γι αυτό. 

Στην  αγκαλιά της Ιθάκης

Δε θα σου λείπει τίποτα... 

Έφτασες. 

Μπορείς πλέον να κλάψεις.

Ιωάννης Τουμπας

Άτιτλο (του Ιωάννη Τούμπα)

Άκουσα πολλά σ' αγαπώ...
Τα πιο πολλά μια αλληγορία ήταν...
Όταν υπάρχει αγάπη
κανείς δεν καταπιέζει
Και κανένας δεν καταπιέζεται.
Η αγάπη δεν είναι κατάκτηση. Ιδιοκτησία. Κυριαρχία.
Η αγάπη είναι ενσυναίσθηση.
Δίνει στην ανθρωπιά το δικό της σχήμα.
Την μορφή και το αποτύπωμα της.
Τι αριστούργημα ο άνθρωπος που αγαπά!
Σε νοιώθει.
Σε καταλαβαίνει.
Σε κατανοεί.
Σε κοιτάζει σαν σε καθρέπτη.
Είναι ίδιος με σένα.
Πως θα ζήσει η κακία εδώ...
η μισσαλοδοξία.
Η πλεονεξία...
Η ζήλια...
Αφού δεν υπάρχει τίποτα για να τις θρεύει...
Τώρα καταλαβαίνω την αγάπη τελικά.
Να χαίρεσαι με την χαρά του άλλου και ας μην είσαι εσύ ή αιτία.
Να βαδίζεις  δίπλα στον άλλο.
Δεν έχει σημασία από που ερχόμαστε και προς τα που πάμε...
Να βαδίζεις...
Όρθιος... Στο ύψος σου... Δίπλα του...
Κι όταν εκείνος δεν μπορεί να στηριχτεί στα  δικά του πόδια...
Κι είναι μεγάλο το βάρος του για τα δικά σου πόδια..
Να συνεχίσεις...
Να τον κράτας αγκαλιά.

Ιωάννης Τούμπας

Μου είπες τα βράδια δεν κοιμάσαι (του Ιωάννη Τούμπα)

Μου είπες τα βράδια δεν κοιμάσαι.
Δε μας λείπει ο ύπνος τις νύχτες είπες.
Τα όνειρα
Που τα βάλαμε για ύπνο
από νωρίς.
Κι εκείνα κάνουν
πως κοιμούνται.
Αυτά μας λείπουν.

Δε θα ψάξω κάτι,
για  να σταματήσει ο πόνος απόψε είπες.
Θα σκοτώσω τον πόνο απόψε...

Ένα ταξίδι είμαστε σ' απάντησα...
Δε θα πάς πουθενά
οσο μένει ο εαυτός σου ο ίδιος.
Η ζωή πάντοτε
(και κάποιες φορές ο θάνατος)
είναι ένα δώρο.
Όταν σταματήσεις να πονάς.

Τα όνειρα σου
 αληθινά μπορούν να γίνουν.
Αν  πιστέψεις σε αυτά.
Για ποια αλήθεια μου μιλάς;
Ποια αλήθεια πονάει;
Κάποια στιγμή
Θα γύριζεις πίσω.
Θα κοιτάζεις πίσω.
Και θα βλέπεις ότι ήσουν  ευτυχισμένος.
Τότε.
Στα αλήθεια.
Και πως δεν το ήξερες.

Διάλεξε που
και πως θα κοιτάξεις.
Την ομορφιά να βλέπεις όταν κοιτάζεις πίσω.
Την ομορφιά
Κι οταν κοιτάς μπροστά.
Η ομορφιά μιας στιγμής ονείρεμενης μπορεί ν' αξίζει πιο πολύ από το όνειρο.

Αν αγαπάς
Θα 'σαι σε τόπους και
σε μέρη ονειρεμένα.
Και το  αύριο
από το σήμερα
Πολύ πιο όμορφο
θα μοιάζει.
Ένα ταξίδι είμαστε.
Για να πας μακριά
Το πρώτο βήμα είναι ν' αγαπάς.
Να αγαπάς
και τον εαυτό σου.
Και
τον εαυτό σου εκείνο
που θα αφήνεις πίσω.
Όταν απρόσκλητος θα σε ακολουθεί.
Και κάπου κάπου θα σε βρίσκει.

Σώπασες...

Δε θέλω κάτι
για να σταματήσει ο πόνος απόψε είπες.
Σήμερα θα νικήσω.
Θα σκοτώσω τον πόνο απόψε.


Από το ανθολόγιο: “Eretikoi Poiites are the new black.."

Ιωάννης Τούμπας

Αν ήμουν...(του Ιωάννη Τούμπα)

Αν ήμουνα ο Έρωτας,

θ’ αγαπούσα τους ανθρώπους.

Όλους.

Ίσως λίγο πιο πολύ εκείνους τους ραγισμένους.

Που ψάχνουν  μια αγκαλιά

για να μη σπάσουν, λίγη αγάπη

ή την αυτοκτονία.

Κι από αυτούς που οι θεοί τους μίσησαν

και που οι γκρεμοί της  ζωής τους διάλεξαν

Θ’ αγαπούσα πιο πολύ εκείνους

που πίστεψαν

στον άνεμο

κι ανοίξανε αναγκαστικά φτερά.

Και πέσανε.

Αν ήμουν Θάνατος,

θ’ αγαπούσα τους ζωντανούς. Όλους.

Όμως εκείνους που ο Θεός τους μίσησε.

Εκείνους

θα είχα για αδέλφια.

Θα κατέβαινα δίπλα τους την κατάλληλη στιγμή

ο Θεός για να μας δει.

Όταν έρχεται το τέλος δικαιώνει τα πάντα…

Ακόμα και τις αποτυχίες των Θεών.

Που ήσουν Θεέ; Δεν έβλεπες;

Είναι κι αυτοί εδώ παιδιά δικά Σου…

Κοίταξε τους…

κοίτα

με πόση αγάπη έρχονται στη

 δική μου αγκαλιά...

                               Θεέ.

Ιωάννης Τούμπας

Άτιτλο (του Ιωάννη Τούμπα)

Αγαπώ τον άνθρωπο.
Μα πιο πολύ λατρεύω τη γυναίκα.
Στο πρόσωπο της καθεμιας βλέπω μια μητέρα.
Θα περπατήσω ξυπόλυτος στη χλοη σαν τσιγγάνος.
Για να σε βρω.
Θα βαδίζω στον ήλιο γυμνός.
Σαν αρχαίος.
Για να σε βρω.
Θα μάθω πολλά να σου τα πω. Σαν σπουδαγμένος.
Θα σου πω πολλά αστεία. Για να γελάς όταν σε βρω.
θα μάθω τραγούδια.
Να τα χορέψουμε
όταν σε βρω.
Κι αν σε βρω Ζωή.
Θα σου πω
Σ' Αγαπώ Ζωή.
Κοιτάζοντας σε σαν να βλέπω τα μάτια μιας γυναίκας.
Γιατί λατρεύω τη γυναίκα.
Στο πρόσωπο της καθεμιάς
Βλέπω μια μητέρα.

Ιωάννης Τούμπας

Το κύμα (του Ιωάννη Τουμπα)

Ζωγράφισα μία καρδιά στην άμμο. 
Στην καταιγίδα έμεινα μόνος. 
Πέσανε πάνω της τα κύματα . 
Προτού χαθεί την έφτιαχνα ξανά. 
Η νεροποντή με βρήκε γονατιστό 
να προσπαθώ να κρατήσω 
μία καρδιά από άμμο... 
Αυτή είναι η ιστορία μου 
κι είναι ίδια με τη δική σου.. 
Μία καρδιά είμαστε όλοι μας 
ζωγραφισμένη στην άμμο. 

Ιωάννης Τουμπας

Δεν είμαι ποιητής (του Ιωάννη Τουμπα)

Δεν είμαι ποιητής
Πήρες τα λόγια μου για στίχους
Το γέλιο σου έβαλα για μουσική.

Κι ήμουν
σε ένα τραγούδι
σε μια παράγκα
στο φτωχομαχαλά
ο πιο πλούσιος άντρας της γης


Ιωάννης Τουμπας