Πουλί αγιάρικο (του Χρήστου Παπαχρυσαφη)

Τα εύκολα χρόνια πέρασαν
χαθήκανε και ήρθανε
μαύρα, δύσκολα χρόνια.
Σκοτείνιασε ο ουρανός
σαν όρμησαν αρπακτικά,
φύγαν τα χελιδονια

Έτσι, ένα πουλί κι εγω
ξεκίνησα μ' άλλα πουλιά
για μακρινό ταξίδι
Κι άφησα πισ' ο,τι αγαπώ
τη νύφη του θερμαικου
το πιο όμορφο στολίδι

Στα μέρη αυτά που πέταξα
μ' αγάπησαν και μ' έπεισαν
νέα ζωή ν' αρχίσω
Μα είμαι πουλί αγιάρικο*
και πήρα την απόφαση
και να ξαναγυρίσω

Και σαν πουλί αγιάρικο
βρήκα ξανά τον δρόμο μου
για να γυρίσω πίσω
Να βρω πουλιά που αγάπησα
να βρω πουλιά που λάτρεψα
και να ξαν' αγαπήσω

Χρήστος Παπαχρυσαφης

*Η λέξη "αγιάρικο" χρησιμοποιείται για
τα πουλιά "περιστέρια" που όπου κι αν
τα αφήσεις γυρίζουν στην φωλιά τους.

Η αγάπη μας (της Βάγιας Μπαλή)

Σαλεψε της νύχτας ο πόθος
και φέρνει στεναγμούς στο προσκεφάλι μου.
Μέρωσε της πληγης μου ο πόνος
και ζητά να αφεθεί στο χάδι σου.
Δίψασε η ύπαρξή μου για τον έρωτά σου
και γδυτή αναζητά τη λύτρωσή.
Ακούμπησε, αν το θες, στο δέρμα μου
να ριγήσει της ψυχής μου το κόκκινο βάθος.
Άσε τα ξυπνήματα να 'ρθουν μέσα στα χάδια μας,
άσε τις μέρες να μοιάζουν όλες με εμάς.
Ασε την αγάπη να μας μάθει πια τη γλώσσα της. Αυτή που όταν μιλάει, σαν να σκιρτάει από πόθο η καρδιά.


Βάγια Μπαλή