Μούσας εγκώμιον (του Κυριάκου Δοσαρα)

Έπρεπε πάση θυσία
να της δώσει μια θέση στην αθανασία.
Την βρήκε να κρυώνει
από τα παγωμένα χνώτα των ανθρώπων
και την σκέπασε με την ζεστασιά των στίχων του.

Την βρήκε πεινασμένη για αγάπη κι έρωτα
και της έφτιαξε τραγούδια
καμωμένα από δάκρυ, αίμα και μετάξι.

Την πήρε τρυφερά απ' το χέρι
και την σεργιάνισε στα φωτεινά σοκάκια της καρδιάς του
σ ' απογευματινούς ρομαντικούς περιπάτους
που μύριζαν γιασεμί, θυμάρι κι ουρανό.

Πρέπει πάση θυσία να την πάρει μαζί του
όταν εκείνος κι οι στίχοι του
θα κουρνιάσουν κάποιο χειμωνιάτικο βράδυ
κάτω απ' τη λεπτή σκόνη της λήθης
μήπως και τα καταφέρουν επιτέλους να ησυχάσουν
από τον δήθεν έπαινο των ανθρώπων.

Κυριάκος Δοσαρας

Οι όψεις του έρωτα (της Βάγιας Μπαλή)

Είναι και οι όψεις του έρωτα που σε τυραννούν, σε αποθεώνουν και σε συντρίβουν. Ο έρωτας που μπαίνει σε υγρά σοκάκια και βγαίνει σε θάλασσες απέραντες, γεμάτες από το μοιραίο συναίσθημα.  Αυτός που σε μαγεύει, σε τυφλώνει, σε απογειώνει και σε στέλνει στο πιο απόμερο αδιέξοδο. Οικείος και ξένος. Δικός σου και ταυτόχρονα άγνωστος. Σου λύνει το συναίσθημα και παράλληλα σε δένει στο δικό του κόσμο. Σε παρασύρει σε εποχές γεμάτες φως, σε αναγεννά, σε ξανά βαφτίζει, μα μπορεί να σε αφορίσει, να σε γεμίσει σκοτάδια και να σε πλημμυρίσει με απουσία, με στοιχειωμένα όνειρα. Τα δίνει όλα και μονομιάς μπορεί και να τα πάρει, δίχως εξηγήσεις. Δυνάστης και ο πιο ελεύθερος τύπος. Τριγυρνά στα κορμιά, και φυτεύει πόθους και ελλείψεις. Όποιος προσπάθησε να τον ερμηνεύσει χάθηκε στο χάος και στο συναίσθημά του. Όποιος του δόθηκε, φόρτωσε αγάπες στην ψυχή και όποιος προσπάθησε να του ξεφύγει, δεμένος έμεινε για πάντα στα χνάρια του.


Βάγια Μπαλή