Όνειρα (της Αναστασίας Κουτσούκου - Κλεάνθη)

Σάκος βαρύς στον ώμο μας όνειρα , ελπίδες,πόθοι της καρδιάς. Σκοτάδι ,αγκάθια, πρόβαλλαν στο δρόμο μας κι ο σάκος , πιότερο βάρυνε με μιας. Στο ξύπνημά μας, ρόδινο πρόβαλλε τ' όνειρο. Λουλούδινο στρωσίδι 'τοίμαζε το δρόμο μας, Άνοιξης Πασχαλιά αυγάταινε τον πόθο μας, κανείς δεν πίστευε σ' αγριεμένο στρόβιλο. Σφίγγαμε τις χούφτες άγρια, δυνατά θαρρούσαμε πως μέσα τους κρατούσαμε ολ' αυτά, όνειρα, ελπίδες,πόθοι της καρδιάς σαν κοφτερά γυαλιά, μας μάτωσαν με μιας. Το αίμα πάνω μας,ζωγράφισε κηλίδες όμως δεν το θελήσαμε να θάψουμε ελπίδες, καινούριες , πάνω στις παλιές φυτέψαμε, δύσκολους δρόμους, πάλι σημαδέψαμε...
Αναστασία Κουτσούκου- Κλεάνθη

Φιλί (της Μαρίας Μηνά)

Δεν ξέρω τι είσαι
για τους άλλους.
Για μένα είσαι
η ανάσα μου.
Κι όταν θυμώνω
το στόμα μου φράζω,
κι ανάσα δεν έχω.
Χάνοντας σε ,σβήνω.
Ανάθεμα σε.
Φίλησε με.

Μαρία Μηνά